آشنایی با یکی از علت های بروز سرگیجه: بیماری منیر - علایم، تشخیص و درمان - مجله نماشو

علت بیماری منیر ناشناخته است؛ ممکن است یک جزء قابل توارث هم داشته باشد. آغاز معمولاً در اواسط زندگی است.

در خصوص علایم و نشانه های بالینی بیماری منیر باید بگوییم که، حملات ناگهانی سرگیجه در آن چند دقیقه تا چند ساعت در آن ایجاد می شوند. سرگیجه ها متناوب و گذرا بوده و به طور تصادفی رخ می دهد. کاهش شنوایی آن معمولا یک طرفه و با هر حملهٔ سرگیجه و کری بدتر می گردد.

بعد از هر حمله، کاهش شنوایی و سرگیجه فروکش می نماید اما حملات متوالی منجر به کری دایمی می گردد.

وزوز گوش یک طرفه، کم فرکانس و پایدار است و یک علامت شاخص آن احساس پری در گوش است.

تهوع و استفراغ و نیستاگموس چرخشی (حرکات چرخشی سریع غیرارادی چشم) ، انحراف به طرفین ممکن است در حین حمله رخ دهد و سقوط های ناگهانی هم جزو علایم بیماری هستند.

چه بیماری های دیگری شبیه بیماری منیر هستند و حمله سرگیجه می دهند؟

• سرگیجهٔ وضعیتی خوش خیم
• لابیرنتیت
• انفارکتوس یا TIA ساقهٔ مغز
• انفارکتوس مخچه ای
• نوروم آکوستیک

چگونه بیماری منیر را تشخیص بدهیم؟ فرایند و شیوه آنالیز

• توضیح حال و معاینه بالینی شامل تست های وبر و رینه و آزمون تمایز کلام
• اودیومتری (شنوایی سنجی) برای ارزیابی کاهش شنوایی
• پاسخ های برانگیختهٔ شنوایی ساقه مغز برای ارزیابی محل کاهش شنوایی

راه های درمان بیماری منیر

• درمان های اولیه در راستای کاهش مقادیر زیاد مایع در گوش شامل استراحت در بستر، محدودیت مصرف نمک و دیورتیک ها (داروهای ادرار آور) است.
• اجتناب از الکل مفید است.
• داروی مکلیزین meclizine یا اسکوپولامین به عنوان سرکوب گرهای وستیبولر و به منظور کاهش سرگیجه استفاده می شوند.
• ضد استفراغ ها برای بهبود علامتی تهوع و استفراغ مثل پرومتازین
• تخریب جراحی لابیرنت ممکن است در موارد مقاوم به درمان مورد استفاده قرار گیرد.

پیش آگهی/ عوارض

• کری پایدار در 20% بیماران رخ می دهد.
• حمله ها تمایل به عود دارند اما معمولاً بعد از چند سال با درمان به صورت ثابت درآمده و ممکن است به طور کلی رفع شوند.