راهنمای جامع برای سفری یک روزه در شهر ممنوعه پکن - مجله نماشو

با تور چین سفری خاطره انگیز را تجربه کنید.

از میدان نه چندان خوشنام تیان آن من (Tiananmen Square) با دوربین های امنیتی فراوانش که گذر می کنی و به سمت شمال می روید، خود را در مقابل نگاه های خیره مائو تسه تونگ خواهید یافت. تصویری قاب گرفته از رهبر انقلاب کمونیستی چین روی دیواری از برج تیان آن من (Tiananmen Tower) به چشم می خورد و می توان از زیر آن به دروازه نیمروز (Meridian Gate) دسترسی یافت و در نهایت، وارد شهر ممنوعه (Forbidden City) شد. شهر ممنوعه پکن روزانه پذیرای هزاران بازدیدنماینده است که می خواهند نگاهی به گذشته امپریالیستی طولانی چین بیندازند.

شهر ممنوعه پکن، پس از 6 قرن از احداث آن، اکنون دیگر از حالت یک اقامتگاه سلطنتی برای امپراتوران دودمان های مینگ و چینگ خارج و به یکی از پربازدیدترین موزه های فضای باز دنیا تبدیل شده است. شهر ممنوعه که به همراه دیوار بزرگ (Great Wall)، از جمله برترین جاذبه های گردشگری چین به شمار می آید، مجموعه ای متشکل از 980 ساختمان است که در گذشته، مردم عادی اجازه ورود به آن ها را نداشتند. این قلعه زرد و قرمز که اکنون با عنوان کاخ موزه (Palace Museum) از آن نام برده می گردد، از وسعتی خارق العاده برخوردار است.

هدف از نگارش این راهنمای اجمالی، کمک رساندن به شما در برنامه ریزی برای بازدید به بهترین نحو ممکن از شهر ممنوعه و این کاخ موزه عظیم است.

شهر ممنوعه چیست؟

شهر ممنوعه، یکی از مهم ترین جاهای دیدنی پکن، پایتخت چین، بقایای ارزشمندی از تاریخ امپراتوری چین است. امروزه، این دژ محصور در میان برج و باروهای مستحکم که قرن ها محل زندگی امپراتورها، خانواده های آن ها و خدمتکاران شان بود، به یک سایت تاریخی تحت محاظفت یونسکو تبدیل شده است و به نام کاخ موزه شناخته می گردد. این مجتمع عظیم که هر سال حدود 15 میلیون نفر از آن بازدید می نمایند، این روزها فاصله زیادی با ممنوعه بودن دارد؛ اما این نام دورانی را به خاطرها می آورد که طی آن، برای ورود به شهر محصور در میان این دیوارهای ضخیم هشت متری به وسیله ای بیش از صرفا یک بلیت احتیاج بود. در طول حکومت دودمان های مینگ و چینگ، تنها خویشاوندان امپراتور و مقامات رسمی اجازه ورود به آن را داشتند و اگر افراد عادی هوس این کار به سرشان می زد، با مرگ مجازات می شدند.

کار ساخت شهر ممنوعه در سال 1420 و در زمان زمامداری امپراتور یونگل (Yongle) از دودمان مینگ به اتمام رسید. این شهر، به مدت 500 سال متوالی، مرکز قدرت سیاسی چین بود. میلیون ها کارگر برای ساختن این کاخ تحت نظارت معمار کوای شیانگ (Kuai Xiang) به کار گمارده شدند و تقریبا بیشتر عناصر معماری آن که امروزه به چشم می آیند، در طول زمان تخریب و بازسازی شدند.

شهر ممنوعه تا سال 1911 میزبان 24 امپراتور مختلف بود. در آن سال، پو یی (Puyi)، آخرین بازمانده از سلسله چینگ و آخرین امپراتور در تاریخ سلطنتی چین، توسط نیروهای انقلابی وادار به کناره گیری از قدرت شد؛ اما، خوشبختانه، مخالفان نظام امپراتوری حاکم بر چین که دهه های پس از آن قدرت را در این کشور به دست گرفتند، اهمیت فرهنگی این شگفتی معماری را درک کردند و آن را به همان صورت حفظ کردند تا دنیایان ببینند و حظ ببرند. این شاهکار معماری در سال 1961 توسط دولت چین به عنوان یک بنای تاریخی و در سال 1987 نیز توسط یونسکو به عنوان میراث دنیای به رسمیت شناخته شد.

بهترین زمان برای بازدید از شهر ممنوعه

شهر ممنوعه پکن هر سال پذیرای میلیون ها گردشگری است که از نقاط مختلف چین و خارج از آن وارد شهر می شوند. اجتناب از شلوغی کار آسانی نیست؛ اما به دلیل وسعت آن که 178 هکتار زمین را در بر می گیرد، حتما خواهید توانست نقطه ای آرام و دور از هیاهو را در آن بیابید.

اوج شلوغی در شهر ممنوعه از ابتدای آوریل تا انتها سپتامبر است. اگر می خواهید از هوای خوب منطقه استفاده کنید بین ماه مارس و ژوئن یا بین سپتامبر و اکتبر به آنجا سفر کنید. آب و هوای پکن در وسط تابستان بسیار گرم است و در روزهای سر زمستان نیز شاهد مه در منطقه خواهید بود.

از سفر به پکن در روزهای تعطیلات چینی، مانند جشنواره بهار (Spring Festival که به نام سال نوی چینی نیز معروف است و تاریخ آن از میانه ژانویه تا اوایل فوریه متغیر است)، روز ملی چین (1 اکتبر) و جشنواره میانه پاییز (Mid-Autumn Festival) که تاریخ آن نیز از میانه سپتامبر تا ابتدای اکتبر متغیر است، به شدت اجتناب کنید. در زمان برگزاری هر کدام از این جشنواره ها، تعداد بازدیدنمایندگان به طرزی سرسام آور افزایش می یابد و پیدا کردن راهی برای عبور و مرور در میان آن جمعیت خروشان، چیزی جز یک کوشش نافرجام و مضحکه آمیز نخواهد بود.

جهتهای رفتن به شهر ممنوعه؛ قیمت ها و ساعات بازدید

شهر ممنوعه را نمی توان در پکن گم کرد. این کاخ موزه درست در قلب این شهر واقع شده است؛ یعنی در ضلع شمالی میدان تیان آن من. ایستگاه تیان آن من اسکوار ایست نزدیک ترین ایستگاه مترو به آنجا است. اگر نتوانستید چهره مائو را از دور تشخیص بدهید، به محض آنکه وارد ایستگاه شدید از روی نشانه های انگلیسی که همه جا دیده می گردد، جهت درست را پیدا خواهید کرد.

نباید فراموش کنید که هنگام بازدید از کاخ موزه حتما باید گذرنامه همراه تان باشد. زمان ورود به میدان تیان آن من و نیز، زمان خرید بلیت ورودی، باید گذرنامه خود را به ماموران بازرسی نشان بدهید. قیمت خرید بلیت با توجه به زمانی که برای بازدید انتخاب می کنید، متفاوت خواهد بود. از اول آوریل تا اول اکتبر که فصل اوج گردشگری پکن است، قیمت بلیت ها از حدود 8.50 دلار (60 یوان) است؛ در حالی که در زمان های کم گردشگر، قیمت بلیت ها تا 5.70 دلار (40 یوان) نیز کاهش می یابد.

از سال 2015 به بعد، دولت چین حد نصاب 80 هزار بازدیدنماینده روزانه را برای شهر ممنوعه معین نموده است. این موضوع را هم بدانید بد نیست که کیوسک های فروش بلیت در دروازه نیمروز تنها بلیت های همان روز را می فروشند. بنابراین، شاید بهتر باشد که پیش از رفتن به آنجا، بلیت مورداحتیاج خود را به وسیله وب سایت رسمی آن خریداری کنید؛ البته این کار به شرط صبوری انجام شدنی است و باید زبان چینی بلد باشید. بچه ها به طور رایگان اجازه ورود به مجموعه را دارند و افراد مسن تر از 60 سال نیز، 50 درصد تخفیف دریافت خواهند کرد. می توان در ازای 5.70 دلار (40 یوان) راهنمای صوتی نیز خرید. همچنین، اماکنی برای نگه داری بار و وسایل اضافی نیز وجود دارد.

درهای شهر ممنوعه صبح ها ساعت 8:30 دقیقه به روی بازدیدنمایندگان گگردده و عصرها نیز ساعت 5:00 بسته می گردد. این ساعت در فصل های کم گردشگر به ساعت 4:30 دقیقه تغییر می یابد. شهر ممنوعه، روزهای دوشنبه تعطیل است.

برنامه ریزی برای بازدید

پشت دیوارهای ستبر و زعفرانی رنگی که قلعه را تشکیل داده اند، 980 ساختمان واقع شده است که حدودا شامل 9000 اتاق هستند. عموم مردم اجازه ورود به بیشتر فضاهای داخلی این قلعه را ندارند؛ اما، همان هایی که در دسترس عموم قرار گرفته اند هم تا حدی اندازه واقعی این کاخ موزه را به آن ها نشان می دهد. هر فرد به راحتی می تواند یک روز کامل از وقت خود را صرف گشت وگذار و اکتشاف این ارگ باستانی کند؛ اما، اگر فکر می کنید یک روز زمان زیادی است، حداقل چهار ساعت زمان برای این کار در نظر بگیرید.

پس از آنکه از دروازه اصلی گذر کردید، می توانید آزادانه در محوطه پرسه بزنید؛ اما به سرعت متوجه خواهید شد که بخش بیشتر جمعیت در جهتی در امتداد گذرگاه مرکزی حرکت می نمایند. شریان اصلی شهر ممنوعه از جنوب تا شمال پیش می رود و از کیوسک های بلیت فروشی در دروازه نیمروز که چینی ها به آن Wumen می گویند، به سمت دروازه نیروی ایزدی (Gate of Divine Prowess) که در چینی Shenwumen نامیده می گردد، ادامه دارد. برخورد با جمعیت اجتناب ناپذیر است؛ اما اگر نمی خواهید بخشی از این جریان عظیم انسانی باشید، می توانید جهت خود را به هر طرفی که می خواهید، منحرف کنید.

شهر ممنوعه به دو بخش اصلی تقسیم می گردد؛ دربار بیرونی که به نام بخش جنوبی نیز نامیده می گردد و در گذشته، گردهمایی های رسمی، جشن های عروسی و رژه نظامی در آن اجرا می شد و دربار درونی که به آن بخش شمالی هم می گویند و شامل اقامتگاه های امپراطوران و همسران شان است. جهت کلاسیکی که بازدیدنمایندگان می پیمایند، شامل این دو بخش می گردد و حدودا سه ساعت به طول می انجامد.

دربار بیرونی

به محض ورود از دروازه نیمروز، خود را در مقابل رودخانه گلدن واتر (Golden Water River) خواهید یافت. با گذشتن از یکی از پل های در دسترس به دروازه هارمونی برتر (Gate of Supreme Harmony) خواهید رسید. اینجا محلی است که سه کاخ با تراس هایی از جنس مرمر سفید و سقف کاشی کاری شده، با شکوه تمام خودنمایی می نمایند. تالار هارمونی برتر (Hall of Supreme Harmony)، به خاطر ابعاد پهناور و صنایع چوبی ظریف به کار گرفته در آن، چشم نوازترین بنا در دربار بیرونی نامیده می گردد. تالار هارمونی مرکزی (Hall of Central Harmony) و تالار هارمونی (Hall of Preserving Harmony) از نظر وسعت اندازه، کوچک تر و به همان اندازه، خارق العاده هستند.

دربار درونی

پس از ورود به دربار درونی به وسیله دروازه خلوص آسمانی (Gate of Heavenly Purity)، به کاخ خلوص آسمانی (Palace of Heavenly Purity)، کاخ آرامش زمینی (Palace of Earthly Tranquility)، تالار وحدت زمینی و سماوی (Hall of Celestial and Terrestrial Union) خواهید رسید. کارکرد هر سه بنا طی قرن ها تغییر کرد. امپراتوران دودمان چینگ از کاخ خلوص آسمانی به عنوان تالاری برای اجتماعات استفاده می کردند؛ در حالی که این تالار در دوران مینگ تبدیل به اقامتگاه رسمی امپراتور شد. به همین صورت، کاخ آرامش زمینی نیز از اقامتگاه ملکه به فضایی مختص انجام آداب و سنت های مذهبی تغییر کاربری داد. تالار وحدت زمینی و سماوی نیز برای به عنوان محلی برای برگزاری جشن های تولد ملکه استفاده می شد. یکی از جذاب ترین دیدنی های این بنا، ساعت چوبی آن است. این ساعت در سال 1798 ساخته شده و بیش از دو قرن، به طور مستمر کار نموده است.

گالری گنجینه

هر کاری که در شهر ممنوعه می کنید، فقط نباید فراموش کنید که حتما از گالری گنجینه (Treasure Gallery) بازدید کنید. این گالری، موزه ای است که درون این کاخ موزه واقع شده است. گالری گنجینه در نزدیکی کاخ عمر طولانی و آسوده (Palace of Tranquil Longevity) واقع شده است و میزبان مجموعه ای عظیم از اشیائی است که به طور روزمره توسط خاندان سلطنتی در دودمان چینگ استفاده می شد. این گنجینه، اشیاء متنوعی از لباس ها و جواهرات و ظرف ها را شامل می گردد و اطلاعاتی درباره نحوه زندگی در شهر ممنوعه به بازدیدنمایندگان ارائه می دهد.

جناح های شرقی و غربی

پس از گذشتن از دربارهای بیرونی و درونی، اگر هنوز فرصت دارید، راه تان را به سمت جناح شرقی، جناح غربی یا هر دو جناح کج کنید. مهم ترین دیدنی در سمت شرقی قلعه، 6 کاخ شرقی است که به راحتی می توان به وسیله کاخ آرامش زمینی (Palace of Earthly Tranquility) به آن ها دست یافت. کاخ سخاوتمندی بزرگ (Palace of Great Benevolence)، کاخ برکت سماوی (Palace of Celestial Favour)، کاخ هارمونی ابدی (Palace of Eternal Harmony)، کاخ درخشش بزرگ (Palace of Great Brilliance)، کاخ خلوص (Palace of Purity) و کاخ شادی پاینده (Palace of Lasting Happiness) در سال 1420 تکمیل شدند تا همسران امپراتور در آن ها اسکان یابند. در فاصله ای نه چندان دور از این کاخ ها، کاخ عمر طولانی و آسوده واقع شده است. این کاخ در سال 1772 توسط امپراتور چیان لونگ (Qianlong) ساخته شد تا محلی باشد برای گذران زندگی وی در دوران بازنشستگی و پس از کناره گیری از قدرت.

بخش غربی شهر ممنوعه نیز با 6 کاخ درست در مقابل بخش شرقی آن بنا شده است. در این بخش نیز می توانید مجموعه ای از کاخ های مسکونی دیگری را بیابید که محل استقرار همسران امپراتور بود. تنها چند قدم دورتر از آن ها، تالار تهذیب معنوی (Hall of Mental Cultivation) بنا شده است که توسط امپراتور جیاجینگ (Jiajing) در قرن شانزدهم ساخته شد. این تالار که در اصل محلی برای استراحت امپراتور بود، در قرن هجدهم تبدیل به اقامتگاه شبانه روزی حاکمان شد. در این تالار می توان آنچه زمانی دفتر کار امپراتور نامیده می شد را تماشا کرد؛ این دفتر کار در واقع، اتاقی است که در آن یک تخت پادشاهی و یک میز قرار داده اند.

اگر هنوز هم فرصت باقی است...

سری به پارک جیانگ شان (Jiangshan Park) بزنید و از مناظر باورنکردنی شهر ممنوعه از بالا لذت ببرید. این پارک روی تپه مصنوعی جیانگ شان در پشت این مجموعه مجلل واقع شده است؛ درست در مقابل دروازه شمالی که باید از آن سمت از این قلعه سترگ خارج شوید. طی حکومت دودمان های مینگ و چینگ، این منطقه که وسعتی برابر با 57 هکتار دارد، یک باغ سلطنتی با درختان میوه و آلاچیق های مختلف بود. پارک جیانگ شان در سال 1928 به روی عموم گگردده و دو دهه پس از آن، چندین جهت سنگفرش برای پیاده روی بازدیدنمایندگان در آن ساخته شد.

پارک جیانگ شان، غیر از آنکه منظره ای خیره نماینده از شهر ممنوعه از زاویه ای بالا را فراهم آورده، فرصتی ایده آل برای استراحتی کوتاه و رهایی از ترافیک سرسام آور پکن نیز به شمار می آید. در طی فصول پر گردشگر سال، این پارک تا ساعت 9:00 شب فعالیت می نماید و هزینه ورودی آن تنها 30 سنت (2 یوان) است که در هر کدام از چهار ورودی پارک باید آن را پرداخت کرد.

مشاهده تورهای چین