سندرم روده ی چکه کن چیست؟ از علائم تا راه های درمان و رژیم غذایی - مجله نماشو

توجه داشته باشید که سندرم روده ی چکه کن، علاوه بر مسائل گوارشی، می تواند منجر به حساسیت های غذایی، خستگی، درد مفاصل، بیماری های تیروئیدی و اختلالات خودایمن نیز گردد. متخصصین تغذیه بر این باورند که سریع ترین راه رهایی از این شرایط، رعایت یک رژیم غذایی مناسب است. در این مقاله سعی شده تا اطلاعاتی در ارتباط با رژیم های موثر برای مقابله با سندرم روده ی چکه کن گردآوری گردد. در ادامه با خبرنگاران مگ همراه باشید.

سندرم روده ی چکه کن

سندرم روده ی چکه کن می تواند در اثر از بین رفتن پیوستگی پوشش داخلی روده کوچک ایجاد گردد. پوشش داخلی روده کوچک مانند یک فیلتر عمل نموده و مانع عبور بعضی از مواد سمی یا مضر به داخل جریان خون می گردد. هر گونه آسیبی به این لایه حساس سلولی می تواند نفوذپذیری روده کوچک را تحت تاثیر قرار دهد، در این شرایط ممکن است بعضی از مواد مضر یا خطرناک جذب خون شده و سلامت فرد مبتلا را به خطر بیندازد. برای مثال، ورود چربی و پروتئین های نیمه هضم شده به داخل جریان خون می تواند منجر به بروز علائم حساسیت نسبت به آن ها گردد.

علائم سندرم روده ی چکه کن

این سندرم می تواند بعضی از علائم زیر را به همراه داشته باشد.

• ورم
• حساسیت های پوستی
• اختلالات تیروئیدی
• خستگی
• درد مفاصل
• سردرد
• مسائل پوستی مانند آکنه
• اختلالات گوارشی
• افزایش وزن

در صورتی که نفوذپذیری روده کوچک بهبود نیابد، می تواند منجر به بروز علائم شدیدتری گردد. مهم ترین این علائم عبارت اند از:

• بیماری التهابی روده (IBD)
• آرتروز
• اگزمای پوستی
• پسوریازیس
• افسردگی
• اضطراب
• سردردهای میگرنی
• دردهای عضلانی
• خستگی مزمن

بر اساس مطالعات اجرا شده، شواهد بسیاری مبنی بر ارتباط مستقیم میان سندرم روده ی چکه کن و بعضی از بیماری های خودایمن مانند دیابت نوع 1 وجود دارد. علاوه بر این، مبتلایان به این سندرم می توانند دچار سوء هاضمه نیز بشوند. در این شرایط جذب بسیاری از مواد معدنی و مغذی حیاتی مانند روی، آهن و ویتامین B12 دچار اختلال شده که می توانند عوارض جدی را به دنبال داشته باشد. متخصصین توصیه می نمایند که از آزمون روده چکه کن برای تشخیص ریشه اصلی علائم و نشانه های مبتلایان استفاده گردد.

• رژیم غذایی مونو چیست، چه فواید و چه عوارضی دارد؟

علل ابتلا به سندرم روده ی چکه کن

عللی که می توانند منجر به سندرم روده ی چکه کن شوند، در ادامه آورده شده اند.

• رژیم غذایی ناسالم (فاقد فیبر یا غنی از قند و کربوهیدرات)
• استعمال سیگار
• مصرف الکل
• مصرف مدام بعضی از ترکیبات دارویی
• سابقه ژنتیکی

بعضی انتخاب های نادرست غذایی که می توانند منجر به بروز این سندرم شوند، عبارت اند از:

لکتین

این ترکیب را می توان علاوه بر غلات، در بسیاری از خوراکی ها یافت. مصرف متعادل لکتین عوارض منفی به دنبال ندارد، زیرا به آسانی توسط دستگاه گوارش هضم و جذب می گردد. با این حال، بعضی از خوارکی های غنی از لکتین مانند گندم، برنج و سویا می توانند منجر به بروز علائم سندرم روده ی چکه کن شوند.

شیر پاستوریزه گاو

اصلی ترین ترکیبی که در مواد لبنی می تواند باعث ایجاد سندرم روده ی چکه کن گردد، کازئین A1 نام دارد. همچنین، طی فرآیند پاستوریزه شدن فرآورده های لبنی، آنزیم های حیاتی برای هضم آسان تر ترکیبات قندی مانند لاکتوز از بین می فرایند؛ به این ترتیب، گوارش این دسته از مواد مغذی دشوارتر می گردد. به همین دلیل، متخصصین نغذیه توصیه می نمایند که از شیر سنتی گاو، بز و گوسفند به عنوان جایگزین شیرهای پاستوریزه استفاده گردد.

گلوتن

این ترکیب را می توان در بسیاری از غلات یافت. بر اساس میزان تحمل دستگاه گوارش افراد، گلوتن می توان منجر به تخریب لایه پوششی روده کوچک گردد. در صورتی که از اختلالات خودایمنی رنج نمی برید، می تواند از غلات تخمیری و سایر ترکیبات حاوی گلوتن بهره ببرید.

قند

قند یا شکر جزء ترکیباتی هستند که در مقادیر بالا می توانند عملکرد دستگاه گوارش را مختل نمایند. مصرف بیش از اندازه قند یا شکر می تواند منجر به رشد و تکثیر مخمرهای گوارشی مانند کاندیدا و باکتری های مضر روده گردد. این دسته از باکتری ها قادرند تا با ترشح بعضی از سموم دفعی به نام اگزوتوکسین، سلول های پوششی سالم لوله گوارش را از بین برده و منجر به سوراخ شدن دیواره روده یا معده شوند.

خوراکی های مفید برای بهبود سندرم روده ی چکه کن

بعضی از ترکیبات خوراکی می توانند به ترمیم پوشش داخلی روده یاری شایانی نمایند. این دسته از ترکیبات به آسانی هضم می شوند، در نتیجه دستگاه گوارش زمان بیشتری برای ترمیم لایه های آسیب دیده خود دارد. بعضی از مهم ترین ترکیبات خوراکی که می توانند به بهبود سندرم روده ی چکه کن یاری نمایند، عبارت اند از:

آب قلم

آب قلم حاوی کلاژن و اسیدهای آمینه ضروری مانند پرولین و گلایسین است که به ترمیم دیواره سلول های آسیب دیده یاری زیادی می نمایند. بعضی از مطالعات نشان می دهند که رژیم غذایی 3 روزه آب قلم می تواند به بهبود سندرم روده ی چکه کن و بعضی از بیماری های خودایمن یاری فراوانی کند.

لبنیات سنتی

لبنیات سنتی حاوی باکتری های تخمیری مفیدی هستند که می توانند لاکتوز را به اسیدهای چرب کوتاه زنجیر تبدیل نمایند. این دسته از اسیدهای چرب یاری فراوانی به بهبودی دستگاه گوارش می نمایند. دوغ، ماست، کره و پنیر تازه جز بهترین ترکیبات لبنی برای کاهش علائم سندرم روده ی چکه کن هستند.

فرآورده های نارگیل

تمامی فرآورده های به دست آمده از نارگیل برای دستگاه گوارش مفید هستند. محققین بر این باورند که اسیدهای چرب موجود در نارگیل جزء آسان هضم ترین چربی های موجود در طبیعت هستند، در نتیجه می توانند به حفظ سلامت روده یاری شایانی نمایند. علاوه بر این، شیر نارگیل حاوی بعضی باکتری های مفید است که فعالیت های دستگاه گوارش را تقویت می نمایند.

دانه های خوراکی

بعضی از دانه های خوراکی مانند چیا و تخم کتان حاوی مقادیر زیادی فیبر هستند که باعث رشد باکتری های مفید دستگاه گوارش می شوند. در صورت ابتلا به سندرم روده ی چکه کن شدید، بهتر است که با مصرف میوه یا سبزیجات بخارپز، میزان فیبر دریافتی روزانه تان را افزایش دهید.

چربی سالم

مصرف متعادل چربی های سالم می تواند به فرآیند هضم و جذب سایر غذاها یاری نمایند. از مواد خوارکی که حاوی این دسته از چربی ها هستند، می توان به زرده تخم مرغ، آووکادو، ماهی سالمون و روغن نارگیل اشاره نمود.

میوه

مصرف یک الی 2 وعده میوه در روز می تواند احتیاج بدن به انواع ویتامین ها و مواد معدنی را تامین کند. از سیب یا گلابی بخارپز می توان برای تهیه مرباهای خانگی استفاده کرد. متخصصین تغذیه بر این باورند که بهترین زمان برای مصرف میوه، صبح هنگام است. همچنین گفتنی است که مصرف بیش از حد میوه می تواند برای بدن مضر باشد، در نتیجه باید که در مصرف این دسته از خوراکی ها نیز تعادل رعایت گردد.

• رژیم غذایی برای دیابتی ها؛ 11 خوراکی و نوشیدنی مضر برای افراد مبتلا به دیابت

مکمل های مفید برای بهبود این سندروم

در راستای رعایت رژیم های سالم و مفید می توان از مکمل های غذایی نیز برای بهبود و درمان سندرم روده ی چکه کن استفاده کرد. تعدادی از مهم ترین این مکمل ها در ادامه آورده شده اند.

ترکیبات پروبیوتیک (50 الی 100 میلیون واحد در روز)

پروبیوتیک ها به عنوان مهم ترین مکمل غذایی برای ترمیم عملکرد دستگاه گوارش شناخته می شوند، زیرا می توانند با افزایش تعداد باکتری های مفید گوارشی و کاهش میکروارگانیسم های مضر روده، تعادل میان فلورنرمال های گوارشی را برقرار نمایند. توصیه می گردد که پروبیوتیک ها در دو شکل مکمل و خوراکی مصرف شوند. بر اساس مطالعات انجام شده، اصلی ترین عوامل موجود در مواد پروبیوتیک به توضیح زیر هستند:

• باسیلوس کلاوسی
• باسیلوس سابتیلیس
• ساکارومایسز بولاردی
• باسیلوس کوآگولانس

آنزیم های گوارشی

مصرف یک الی 2 کپسول حاوی آنزیم های گوارشی در ابتدای وعده های غذایی می تواند به هضم کامل مواد خوراکی یاری کند. به این ترتیب، احتمال آسیب دیدن پوشش داخلی دستگاه گوارش تا حد زیادی کاهش می یابد.

گلوتامین

گلوتامین جزء اسید های آمینه ضروری با خواص ضدالتهابی است که قادر تا به رشد و ترمیم لایه های داخلی لوله گوارش یاری بسیاری کند. مکمل های حاوی گلوتامین را می توان به شکل پودر تهیه و مصرف کرد.

نمونه رژیم غذایی

روز اول

• صبحانه: آووکادو به همراه دانه های خوراکی تست شده در کنار گوجه فرنگی
• ناهار: استیک گوشت در سالاد و سبزیجات بخارپز
• شام: بشقاب پروتئین و سبزیجات سرخ شده

روز دوم

• صبحانه: ماست به همراه دانه چیا و تمشک
• ناهار: ماهی سالمون پخته در کنار سبزیجات بخارپز با روغن زیتون
• شام: مرغ سرخ شده به همراه سالاد مخلوط یا سوپ سبزیجات

روز سوم

• صبحانه: اسموتی مخلوط شیر نارگیل و شیر گاو به همراه کره بادام و پودر مکمل کلاژن
• ناهار: سالاد مرغ با ماست و آووکادو در کنار سبزیجات
• شام: استیک گوشت یا ماهی به همراه سوپ سبزیجات

منبع: draxe

منبع: دیجیکالا مگ