مراقب گفتگوها و رفتارهایمان جلوی بچه ها باشیم - مجله نماشو

به گزارش خبرنگاران، دکتر گودرز عکاشه روانپزشک و متخصص اعصاب و روان به چرایی اهمیت توجه به سلامت روان کودک اشاره نمود و گفت: کودکی و دوران رشد کودک، دوران تثبیت شخصیت انسانی و آموزش شناخت ها است. دوران آموزش های علمی و شکل گیری انسان از همان پایه ها است.

وی با بیان اینکه تمام مقاطع از بدو تولد تا 12 سالگی هر کدام ویژگی های خاص خودش را دارد، مطرح نمود: بچه ها از صفر تا 2 سالگی و از 2 تا 5 سالگی و در دوران دبستان ویژگی هایی دارند و آموزش خانواده ها با الزامات همین دوران ها جزو ضروریات زندگی انسان برای داشتن یک روان سالم در آینده خواهد بود.

این متخصص اعصاب و روان متذکر شد: در بسیاری از مراجعه نمایندگانی که به ما مراجعه می نمایند، وقتی به گذشته بر می گردیم می بینیم که تروماها و ضربه های دوران کودکی که به آن ها وارد شده و رشد دوران کودکی، زمینه ساز وجود یکسری از نا بهنجاری هایی است که اکنون هست.

وی توضیح داد: در دوران کودکی مسایل تثبیت می گردد و رشد می نماید و نهادینه و پایه گذاری می گردد. در واقع همانند ساختمان است و اگر پایه های اولیه ساختمان را به درستی قرار دهید، ساختمان را بیمه نموده اید در غیر این صورت هرچه به این ساختمان اضافه می گردد، سست و لغزنده خواهد بود. دوران کودکی چنین نقشی را دارد.

عکاشه به خانواده ها توصیه کرد: خانواده ها دقت نمایند، انعکاس تمام رفتارهایشان در درون کودک مانند یک ضبط صوتی است که می رود و در آنجا حک می گردد و تا انتها عمر در کودک باقی می ماند. البته خانواده ها فکر می نمایند که کودک گفتگوها، مجادلات و یا هر مسئله ای دیگر را نمی فهمد در حالی که وقتی ما بعدا آنالیز می کنیم می بینیم وقتی که اینها خاطراتشان را عنوان می نمایند دقیقا اینها را می گویند و این می تواند به صورت اضطراب نقش بندی کند و یا می تواند به صورت پایین بودن اعتماد به نفس و یا حتی برعکس یعنی اعتماد به نفس کاذب خودش را نشان دهد.

وی تاکید نمود: باید مراقب گفتگوها و رفتارهایمان جلوی بچه ها از همان دوران کودکی باشیم و بدانیم اینها بر لوح بچه ها نقش می بینند.

این روانپزشک اظهار کرد: همه رفتارها، کنش ها و اتفاقاتی که رخ می دهد شخصیت اولیه کودک را می سازند و این از همان دوران حاملگی آغاز می گردد و وقتی کودک به جهان می آید همه این پایه ریزیها انجام می گردد.

وی با اشاره به پایین بودن اعتماد به نفس در جامعه، به دلایل آن اشاره نمود و گفت: کنترل بیش از حد خانواده ها، اجازه ندادن به آزمون و خطا به کودک باعث می گردد بچه ها در جامعه ما نتوانند جسارت لازم را پیدا و قدرت مقابله با مسائل را پیدا نمایند و همواره احساس می نمایند که نیاز به یک راهنما دارند.