اولین خودروهای فرانسوی وارد شده به ایران را بشناسید - مجله نماشو

خبرنگاران - صنعت خودروسازی فرانسه از بزرگ ترین صنایع خودروسازی و بعلاوه از پیشگامان این صنعت در دنیا محسوب می گردد. این کشور تا سال 2015 یازدهمین فراوریکننده بزرگ خودرو در دنیا و سومین فراوریکننده بزرگ در اروپا پس از آلمان و اسپانیا بود.

فرانسه از خاتمه جنگ دنیای دوم تا سال 2000 ، چهارمین خودروساز و از قدیمی ترین خودروسازهای دنیا است. در بین کشورهای متقاضی خودروهای فرانسوی، کشور ما نیز میزبان بخشی از اولین محصولات آن پس از جنگ دنیای دوم بوده است. اما اینکه این کشور چه خودروهایی را برای اولین بار وارد ایران کرد، موضوعی است که در ادامه از زبان برزو سپاسی، و در گفت وگو با خبرنگار خبرنگاران ، می خوانید:

سپاسی: پژو در دهه 30 با مدل 203 وارد بازار ایران شد و هنوز هم حدود دو یا سه دستگاه، از آن در کشور وجود دارد که به نوعی جد 206 معروف است. البته، یک دستگاه 202 هم در کشور وجود دارد که مربوط به پیش از جنگ دنیای بوده است و ممکن است پیش از جنگ دنیای هم تعدادی به وسیله نمایندگی ها وارد شده باشد. پس از جنگ، مدل پژو 203 به وسیله شرکت سهامی اتو ایران به کشور وارد شد. بعدها 204 نیز به آن اضافه و در دهه 70 میلادی هم مدل پژو 504 به ایران وارد شد.

رنو نیز در اواخر دهه 20 به ایران وارد شد و در سال های 1332 و 1333 رسما بازار ایران را گرفته بود و جزو اولین مدل هایی بود که پس از جنگ وارد ایران شد و یک سبد محصولی هم گذاشته بود. در آن موقع، رنو تراکس و رنو سواری یکی بودند که در حال حاضر جدا هستند. آن موقع شرکت وارد کننده، که شرکت ایران شرق بود، هم کامیون رنو و هم مدل های سواری و وانت و تراکتور و همه مدل های رنو را وارد می کرد.

تراکسیون آوان، نخستین مدل سیتروئن وارد شده به ایران

سپاسی: سیتروئن از اولین خودروهایی بود که پس از جنگ دنیای دوم وارد بازار ایران شد. تراکسیون آوان نخستین مدل سیتروئن بود که وارد ایران و از آن استقبال خوبی هم شد. حتی در بخش تاکسیرانی نیز از آن استفاده شد. تراکسیون آوان مدل پیش رویی بود که تکنولوژی خوبی هم داشت. زمانی که بسیاری از خودروها شاسی نردبانی قدیمی داشتند، این خودرو اتاق مونو کوک داشت. این خودرو یک پدیده تکنولوژیک بود که به وسیله شرکت شبدیز وارد می شد. تراکسیون آوان زمانی وارد بازار ایران شد که بازار تشنه یک پدیده نو بود.

سپاسی: شرکت سهامی شبدیز چند برند مختلف را داشت و در کنار سیتروئن خودروی لینکلن نیز یکی دیگر از برندهای واردشده، به وسیله این شرکت بود. این پدیده مالتی برند کار کردن، نوعی کار است که در دهه 20 و 30 بسیار دیده می شد که یک شرکتی به طور همزمان نمایندگی چند خودرو را می گرفت.

یک خودرویی به نام دولو در آن موقع وارد شد که داستان ویژه ای داشت. این خودرو یک خودروی فرانسوی بود که نوآوری ویژه و عجیبی در آن به کار رفته بود. موتور بسیار کوچکی داشت. ضمن اینکه تمام سقف آن شیشه ای بود. اواخر دهه 20 شرکتی از ایران رفت و از شرکت مادر و نمایندگی رسمی آن، نمایندگی این خودرو را گرفت و حتی آگهی هایی از این خودرو در ایران چاپ شد.

ولی شرکت سازنده این خودرو ورشکست شد و از این خودرو باید کمتر از چهل یا پنجاه دستگاه فراوری شده باشد. احتمالا یک تعداد محدودی از آن خودرو وارد بازار ایران هم شده است. به احتمال زیاد تمام این خودروها به علت شیشه ای بودن سقف آن و نگهداری نامناسب ما از خودروها، کاملا از بین رفته است. ولی اگر حتی یک دستگاه از آن خودرو به جای مانده بود، خودروی با ارزش و جالبی بود.

سپاسی: دوران پیش از جنگ دنیای دوم یک داستان کاملا جدا و پس از جنگ هم یک داستان جدای دیگری است. شاید بتوان آن را ارزشمند ترین خودروی فرانسه پس از جنگ دنیای دوم دانست. البته آنچنان هم دارای ارزش افسانه ای نیست، ولی به احتمال قوی نسبت به پژو و رنو ارزش بالاتری داشته است.

گفت وگو: امین آزاد

تنظیم: فاطمه باجلانی