برترین فیلم های نائومی واتس؛ از جاده مالهالند تا 21 گرم - مجله نماشو

10 نقش آفرینی ماندگار نائومی واتس که باید ببینید

10- بازی منصفانه (Fair Game)

• محصول: 2010
• کارگردان: داگ لیمان
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 6.8 از 10
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: 78 از 100

در هسته مرکزیِ درام پیروز بازی منصفانه، رویدادهایی پیرامون توطئه ها و افشاگری ها کار داستان را در دست می گیرند. اما تنها قصه خوش ریتم آن نیست که اثر را عمیق نشان می دهد، بلکه نقش آفرینی نائومی واتس -در شخصیت یک مقام بلندپایه دولت ایالات متحده است- که یک تنه بار اصلی پیش روی داستان را به دوش می کشد و کاملا ماهرانه تمام خصوصیات این شخصیت را به جذابیت اصلی فیلم بدل می نماید. بازی منصفانه در قالبِ اتفاقات سیاسی یک محرکه مهم می سازد و بدین ترتیب بر مسائل و فشارهایی که در ازدواج نائومی واتس و شان پن است، نقطه عطف داستان خود را جلا می دهد. شیمی قوی و حساب شده واتس در این نقش، سبب شده تا نقشی قابل دیدن و منحصربه فرد را در کارنامه کاری اش ثبت کند.

خواندنی ها

چه کسی بدترین بازیگر متد اکتینگ تاریخ سینما است؟

9- قلب من هاکبی (I Heart Huckabees)

• محصول: 2004
• کارگردان: دیوید او. راسل
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 6.5 از 10
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: 63 از 100

بی گمان یکی از عجیب ترین فیلم های واتس قلب من هاکبی به شمار می رود. این فیلم فضای طنزآمیزی را در بستر یک شیوه داستان گویی متفاوت (اما دیدنیی و سرگرم نماینده) و با یاری شخصیت پردازی هایی بدیع به دو کارآگاهی می پردازد که مدعی هستند، توانایی این را دارند تا مسائل و بحران های درونی انسان ها را حل نمایند. دریچه نگاه فیلم ساز به دنیای طنز آنقدر پیچیده و ناملوس است که شاید واتس هرگز در هیچ اثری به این میزان عجیب وغریب بازی ننموده است. همین موضوع، پرچم متمایزترین فیلم های این بازیگر را همواره بالا نگه داشته است و از طرفی هم شاید نتوان گفت جز برترین فیلم های نائومی واتس است!

8- کینگ کونگ (King Kong)

• محصول: 2005
• کارگردان: پیتر جکسون
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7.2 از 10
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: 84 از 100

به طور معین واتس بازیگر سخت پسندی ست و درنهایت هم همواره نقش های پرچالشی را انتخاب می نماید. سینمایی کینگ کونگ که یک اقتباس خارق العاده از فیلمی به همین نام در سال 1933 است، تقریبا برای نائومی واتس کشمکش های بسیاری را به وجود آورد؛ کشمکش هایی که سرشار از جزئیاتی ریز تا درشت بود. به عنوان مثال، دو مورد از مهم ترین چالش های پیش روی این هنرمند، نخست ارائه یک بازی بی نقص و عالی به حساب می آمد، زیرا تحت هر شرایطی نقش پیشینِ همین شخصیت در زمان خود به طرز باورنکردنی ای کم نظیر و ماندگار بود. بعلاوه از طرفی واتس باید تبادل رفتاری میان خودش و بازیگر نقش مقابل را به شکلی در یک ساختارِ درستِ کنش و واکنش قرار می داد که مخاطب ذره ای احساس نکند که ارتباط آن ها، مصنوعی و غیرقابل لمس است. بنابراین به گردش درآوردن لحظه به لحظه صحنه ها با استادی تمام اجرا شده است.

خواندنی ها

برترین فیلم ها و سریال های پدرو پاسکال؛ از کینگزمن تا آخرین بازمانده ما

7- حلقه (The Ring)

• محصول: 2002
• کارگردان: گور وربینسکی
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7.1 از 10
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: 71 از 100

ساختمان یک فیلم اقتباس شده زمانی ساخته می گردد که گروهی از بازیگران کاردرست بتوانند به خوبی نقش های پیشین را مجددا احیا نمایند و ویژگی های نقش خود را تمام عیار به اثر ترجمه نمایند که قطعا در نبود چنین چیزی، این ساختمان فرور می ریزد. فیلم حلقه اقتباسی از یک کلاسیک دوست داشتنی است که ضرورت پیروزیت آن تنها به بازی شخصیتی به نام ریچل وصل بود که امور و اتفاقات را در مواجهه با پدیده های ترسناک در یک استانداردِ کارآمدی قرار می داد. درواقع یعنی هرچیزی که به شکلی نمادین و سمبلیک می توانست وحشت منحصربه فردی را بازنمایی کند با بازی خیره نماینده واتس امکان پذیر شد. بدین منظور در برترین فیلم های نائومی واتس، حلقه زمزمه گر نوایِ مهارت و هوش بالای این هنرمند است.

6- تا وقتی جوانیم (While Were Young)

• محصول: 2015
• کارگردان: نوآ بامباک
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 6.3 از 10
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: 84 از 100

در تا وقتی جوانیم زمانی که یک بیننده حال وهوا و سن اش به کاراکتر ها نزدیک باشد، درون نگاه همان شخصیت باقی می ماند و سپس به وسیله دنیا بینی مختصِ به کاراکتر موردنظر، همه چیز را می بیند و می فهمد و صدالبته که تقریبا همین خصوصیت کلیدی توانسته از ویژگی های جالب فیلم نوآ بامباک محسوب گردد. واتس و بن استیلر در این فیلم نقش زوجی را ایفا می نمایند که پس از آشنایی با همسایه های نو شان دربرابر چالش های تامل برانگیزی قرار می گیرند و این گونه راه را به سوی درک ذاتی بعضی چیزهای اساسی در زندگی می برند. این اثر حواس و فکر را فرامی خواند و با محسور کردن آن، کاوشی هوشمندانه در تفاوت های نسلی، باورها و غیره انجام می دهد.

خواندنی ها

برترین نقش آفرینی های سینمایی 2024؛ از نیکول کیدمن تا دمی مور

5- قول های شرقی (Eastern Promises)

• محصول: 2007
• کارگردان: دیوید کراننبرگ
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7.6 از 10
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: 89 از 100

یکی از برترین فیلم های نائومی واتس، جواهر دیوید کراننبرگ، یعنی قول های شرقی است. واتس با به نمایش گذاشتن شخصیت یک پرستار که کاملا اتفاقی، درگیر ماجراهایی بزرگ می گردد، جنونی خونین و سیاه، البته به همان میزان اتفاقی را نشان می دهد و در دنیای مافیاها، مخاطب را مغلوب قصه ای می نماید که بازگشت از آن هم ترسناک است! درک اهمیت روابط فرمیک و صوری در بازی واتس بر چند معنا بودن وجهه های مختلف بازیگری او تاکید دارد. حس وحال تک تک جزئیاتِ شیوه برخورد و واکنش هایِ کاراکتری که نائومی درون اش غرق شده نیز هرگز به سرعت از بین نمی رود و حتی در گذر زمان هم محو نمی گردد. بنابراین ما شاهد نقشی ماندگار و بسیار تاثیرگذار هستیم؛ از آن هایی که رد عواطف و احساساتی که دریافت نموده ایم را فعلا فعلا ها در روان مان باقی می گذارد.

4- غیرممکن (The Impossible)

• محصول: 2012
• کارگردان: خوان آنتونیو بایونا
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7.5 از 10
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: 82 از 100

فیلم غیرممکن براساس تجربه شخصی سفرِ ماریا بلون و خانواده اش در سال 2004 ساخته شده است که به طرز وحشتناکی درگیر سونامی اقیانوس هند می شوند. این اثر دروازه ای روشن به سوی چالش های ست که ما را مجاب می نماید تا دربرابر رخدادها در یک پیوند و اشتراکی محکم برای نجات خود و اطرافیان مان کوشش کنیم. واتس توانست در یک وجه بصری هوشمندانه، احساسات عمیق مادری که بچه ها اش در شرایط بحرانی قرار گرفته اند را انتقال دهد. شاهکار خوان آنتونیو بایونا، یکی از شایسته ترین و برترین فیلم های نائومی واتس به شمار می رود. او در این فیلم نامزد دریافت جایزه اسکار برترین بازیگر نقش اول زن، نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب برترین بازیگر زن فیلم درام و بعلاوه جایزه انجمن بازیگران فیلم برای برترین بازیگر نقش اول زن شد.

3- 21 گرم (21 Grams)

• محصول: 2003
• کارگردان: الخاندرو گونسالس اینیاریتو
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7.6 از 10
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: 80 از 100

21 گرم دومین قسمت از سه گانه اعجاب انگیز الخاندرو گونسالس اینیاریتو محسوب می گردد. در ناپیوستگی زمان و با درهَم ریختگی خط روایی و البته برش هایی نامنظم از لحظه های نفس گیر، داستانِ زندگی هایی به تصویر کشیده می گردد که هرکدام بر سر رویدادهای عجیبِ زندگی شان درمقابل پرسش های معنادار و عمیقی قرار می گیرند. آن ها راه خود را درون فرازوفرودهایی چالش برانگیز و آمیخته در عواطفی ملموس پیش می گیرند تا به دنیای رنگ ببخشند که سرشار از تاملات اندیشمندانه انسانی و یا شاید معنوی ا ست! در بین تمام برترین فیلم های نائومی واتس، 21 گرم بیشتر از همه سر زبان هاست. واتس در اثر خلاقانه اینیاریتو، شخصیتی که در قلب داستان وجود دارد را با هوش و توانایی های خود به تنهایی و بدون هیچ افراطی در فرم پردازی های بیانی و تصویری به یک کاراکتر فراموش ناشدنی بدل می نماید.

2- بردمن (Birdman)

• محصول: 2014
• کارگردان: الخاندرو گونسالس اینیاریتو
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7.7 از 10
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: 91 از 100

یکی از دیگر از همکارهای نائومی واتس با اینیاریتو، فیلم بردمن یا فضیلت غیرمنتظره جهل به شمار می رود. اثری جاه طلبانه که در هشتادوهفتمین دوره جوایز اسکار از میان 9 نامزدی، پیروز به دریافت 4 جایزه اسکار شد. این فیلم یک کمدی درخشان از نمایش حقیقت ها و ارزش های جالب توجه پیرامون هنرمندی است که می خواهد با استفاده از اجرای یک تئاتر، مجددا به معروفیت برسد. اگرچه واتس تقریبا کم ترین حضور را در اثر داشته است اما نقش کلیدی و اثرگذار آن به عنوان حیاتی ترین کاراکتر نیز احساس می گردد. درواقع او در بعضی از صحنه ها با قدم گذاشتن در مرز معینی از انتقال احساسات و عواطف دوگانه و متقابل، حقیقتا شخصیت بی نظیری از خود برجای می گذارد.

1- جاده مالهالند (Mulholland Drive)

• محصول:2001
• کارگردان: دیوید لینچ
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7.9 از 10
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: 84 از 100

محال است که اهل سینما باشید و این اثر جاودانه ی دیوید لینچ را ندیده باشید. جاده مالهالند بیانگر شکوهِ تمام وکمال یک هنرمند نابغه است؛ فیلمی سرشار از خلاقیت محض و نگاه بصری کم نظیر لینچِ شیفته سورئال ! قوه ی تخیل این کارگردان بی مثال در جاده ای توفق کرد که نمونه آن را قطعا در سینما خیلی کم دیده ایم. لینچ جایگاه روانی بیش ازمیزان مختص به خود را داشت که نتیجه اش هم می شد همان دنیا بینی منحصربه فردی که در آثارش انتقال می داد. بنابراین بازیگرانی که در فیلم های او حضور داشتند، هرگز با شخصیت های آشنایی طرف نبودند. درواقع نقش ها به همان میزان که پیچیده بودند -به همان میزان خاص دیده می شدند- اما بازهم نه از آن خاص ها که فقط متفاوت بودن شان را در چشم بیننده فرو می برند! یعنی علاوه بر اینکه هیچ جوره در جایی دیگر مانند آن ها و داستان هایی که در بطن زندگی شان پیش می رفت نیز وجود نداشت -از سطح تا زیر سطح- همگی توامان بازتابی از دنیا بصری اندیشمندانه بودند که به طرز باورنکردنی خلاقانه و نوآورانه به تصویر کشیده می شدند. جاده مالهالند یکی از درخشان ترین و برترین فیلم های نائومی واتس به عنوان بازیگر است. زیرا اگر همین تفسیر وتعابیر را در نظر بگیریم، این هنرمند توانست از عهده نقشی برآید که شاید هر شخصی نمی توانست. او در دنیای غوطه ور شد که فقط احتیاج به پیوند خوردن هوش خودش و کارگردان داشت!

منبع: collider