گذری بر نمایشگاه چاپ و بسته بندی 99 - مجله نماشو

وجه مشترک نمایشگاه چاپ با نمایشگاه های بهاره و پائیزه

مجری نمایشگاه چاپ تهران، شرکت صنوف تولیدی و خدمات فنی تهران است؛ شرکتی که تقریباً هیچ ارتباطی با حوزه چاپ که یک رسته تخصصی است، ندارد. در سابقه فعالیت این شرکت هم تنها برگزاری نمایشگاه های بهاره و پائیزه که هدفشان تامین مایحتاج عمومی مردم است، به چشم می خورد. در حالی که نمایشگاه های مربوط به حوزه های چاپ و بسته بندی و یا کاغذ و مقوا در کشورهای دیگر، سال هاست توسط شرکت های متخصص در این حوزه ها برگزار می شوند، اصرار بر برگزاری نمایشگاه چاپ تهران آن هم با بیش از دو دهه سابقه توسط یک شرکت غیرتخصصی، علامت سوال عظیمی ایجاد می نماید؛ چرا نمایشگاه چاپ و بسته بندی تهران بی صاحب است؟

چاپ فرهنگ است یا صنعت یا شترمرغ؟!

البته در برگزاری این نمایشگاه، اتحادیه های لیتوگرافان، چاپخانه داران، صحافان و صادرنمایندگان صنعت چاپ و همچنین انجمن مدیران صنایع کارتن و ورق، شرکت مزبور را البته تنها به عنوان عضو ستاد برگزاری کمک می نمایند اما کاوش بیشتر در شرایط تولی گری چاپ، موجب خواهد شد که زخم کهنه سر باز کند؛ اینکه چاپ صنعت است یا فرهنگ؟! شاید تعبیر رئیس اتاق اصناف تهران در این باره گویاتر از هر چیزی باشد. علی فاضلی در مراسم افتتاحیه نمایشگاه رو کرد به نمایندگان هر دو وزارتخانه فرهنگ و صنعت گفت: امروز چاپ، صنعت است نه صنف است، نه فرهنگ. چاپ شده است یک شترمرغ!

چرا هیچ وزیری حاضر به قیچی کردن روبان افتتاحیه نمایشگاه چاپ نشد؟!

همچنین در حالی که آقای احمد ابوالحسنی یکی از اعضای ستاد برگزاری نمایشگاه بیست و یکم، یک روز قبل از شروع نمایشگاه از حضور 3 وزیر در این نمایشگاه اطلاع داده و گفته بود: بر اساس رایزنی های انجام شده در نمایشگاه بیست و یکم سه وزیر و 30 نماینده مجلس از غرفه های نمایشگاه چاپ و بسته بندی بازدید خواهند کرد که این نشان از برنامه ریزی خوب و مفید ستاد اجرایی دارد، هیچ وزیری برای قیچی کردن روبان افتتاحیه این نمایشگاه، به مراسم افتتاحیه نرفت. البته نعمت زاده وزیر صنعت در روز سوم بازدید مختصری از این نمایشگاه به عمل آورد و بدون بیان سخنی، محل برگزاری نمایشگاه چاپ و بسته بندی را ترک کرد!

مسئله دیگر کمیت و کیفیت ماشین آلات خارجی است که در نمایشگاه چاپ تهران به معرض نمایش و فروش گذاشته می گردد. اگرچه این آرزوی واردنمایندگان ایرانی این قبیل ماشین آلات است که بدون پرداخت هر گونه تعرفه و یا صرف هزینه های جانبی، دستگاه های پیشرفته چاپ را در چنین نمایشگاهی در کشور تهیه و خریداری نمایند، اما این رویا هم معمولاً تعبیر نمی گردد چون معمولاً آن دسته از شرکت های خارجی که حاضر شده اند در تعطیلات خاتمه سال میلادی برای حضور در یک نمایشگاه حوزه چاپ و بسته بندی به ایران بیایند، ترجیح می دهند فعالیتشان را در این چند روز روی بازاریابی برای محصولاتشان متمرکز نمایند.

نمایشگاه بین المللی یا چین المللی؟!

با گشتی در نمایشگاه سال جاری چاپ تهران، چشمتان به جمال تعداد زیادی از چشم بادامی های این کره خاکی - البته از نوع چینی آن - روشن می شد که از کوچکترین فرصت ها برای تصاحب بازار عظیم ایران با هدف فروش محصولات چینی خود نهایت استفاده را می بردند. گرچه آقای جلیل غفاری رهبر یکی از اعضای ستاد برگزاری نمایشگاه هم در نشست خبری، هم در آئین افتتاحیه و هم در کتاب نمایشگاه از فعالیت شرکت هایی از کشورهای آلمان، ایتالیا، اسپانیا، مالزی، ترکیه، چین، سوئد، هند، ژاپن، کره جنوبی، تایوان، هلند، سوئیس، دانمارک و فرانسه در 130 غرفه نمایشگاه بیست و یکم اطلاع داد اما به جرئت باید نمایشگاه چاپ و بسته بندی سال جاری را چین المللی نام نهاد!

تنها نمایشگاه بین المللی که در کریسمس برگزار می گردد

از سوی دیگر نمایشگاه چاپ تهران شاید تنها نمایشگاه بین المللی جهان نه تنها در حوزه چاپ بلکه در سایر حوزه های تخصصی باشد که در تعطیلات کریسمس برگزار می گردد. در این باره نظرات دو مدیر نمایشگاه های اروپایی جالب توجه است:

لونت متین اوغلو نایب رئیس شرکت نمایشگاهی تویاپ ترکیه، که سال جاری دومین باری بود که از نمایشگاه چاپ و بسته بندی تهران بازدید می کرد، در این باره می گوید: هیچ نمایشگاه بین المللی در کریسمس برگزار نمی گردد. در این زمان هیچ شرکتی حاضر به فعالیت در نمایشگاه نیست، اگر بخواهیم به این موضوع از دید حرفه ای نگاه کنیم باید زمان نمایشگاه چاپ تهران تغییر کند. پیتر اسمیت، مدیر اجرایی نمایشگاه های دوسلدورف هم که سال جاری برای اولین بار از نمایشگاه چاپ تهران بازدید می کرد، در این خصوص معتقد است: تاریخ نمایشگاه چاپ و بسته بندی تهران باید تغییر کند، در غیر این صورت کار شاخصی نمی توان انجام داد.

تنها تغییر سایت نمایشگاه در هر دوره

و اما کیفیت اطلاع رسانی نمایشگاه چاپ و بسته بندی. یکی دو هفته قبل از شروع این نمایشگاه، نشست خبری آن برگزار گردید اما با اتمام این کنفرانس مطبوعاتی، ارتباط ستاد برگزاری و ستاد خبری نمایشگاه و به قول مسئولان روابط عمومی نمایشگاه با رسانه ها به کلی قطع شد؛ طوری که نه تنها یک دعوتنامه برای رسانه ها جهت پوشش آئین افتتاحیه این نمایشگاه ارسال نشد، بلکه اگر خود خبرنگاران یکدیگر را در جریان زمان و مکان برگزاری این برنامه نمی گذاشتند، چه بسا همین مراسم نیز پوشش خبری داده نمی شد! گرچه مسئولان ستاد برگزاری، مراتب عذرخواهی خود را بابت این اتفاق ابراز کردند اما دریغ که شیوه پیش گفته در تمام 4 روز برگزاری نمایشگاه درست بر همان منوال نادرست ادامه یافت و ستاد، باز هم اطلاع رسانی را تعطیل کرد.

البته نمایشگاه بین المللی چاپ و بسته بندی تهران سایت هم دارد؛ سایتی که به واقع می توان گفت تنها تغییری که در هر دوره نسبت به دوره قبل در آن مشاهده می گردد، تغییر شماره دوره برگزاری نمایشگاه است؛ مثلاً از بیستمین به بیست و یکمین دوره. متاسفانه در این سایت 1- هیچگونه سابقه ای از 21 دوره برگزاری این نمایشگاه به چشم نمی خورد، 2- هیچگونه خبری در رابطه با این نمایشگاه در آن به چشم نمی خورد 3- هیچگونه آماری مبنی بر تعداد شرکت نمایندگان، اسامی آنها، ملیتشان، رسته کاری شان و... در آن به چشم نمی خورد 4- هیچگونه آماری مبنی بر تعداد بازدیدنماینده (عمومی یا تخصصی) و کم و کیف فروش محصولات در این نمایشگاه به چشم نمی خورد و...

وقتی انبار محل دائمی پس از سال ها قابل استفاده می گردد!

اما چند نکته هم درباره نحوه برگزاری نمایشگاه سال جاری و حضور شرکت ها در آن. مطابق اطلاعات کتاب نمایشگاه بیست و یکم، سال جاری 382 شرکت ایرانی در این نمایشگاه حضور داشتند که درباره کم و کیف حضور آنها و نحوه ارائه غرفه به فعالان داخلی در مقایسه با شرکت های خارجی هم ابهامات و بحث های زیادی مطرح است. پیش از شروع نمایشگاه، مسئولان ستاد برگزاری با طرح این موضوع که استقبال از نمایشگاه بسیار زیاد بوده، از احتمال جانمایی آن دسته از شرکت های داخلی که بعد از زمان مقرر اقدام به ثبت نام نموده اند، در انبار نمایشگاه اطلاع دادند.

طرح این موضوع، اعتراض هایی را از سوی متقاضیان داخلی شرکت در نمایشگاه چاپ سال جاری به دنبال داشت؛ آنها می گفتند که ما حتی بسیار زودتر از موعد مقرر یعنی 6 ماه پیش ثبت نام نموده ایم و این ادعا که ما دیر اقدام به ثبت نام نموده ایم، صحیح نیست. با این حال این احتمال، صورت تحقق به خود گرفت و انبار محل دائمی نمایشگاه های تهران که سال هاست (تقریباً از آخرین دوره برگزاری نمایشگاه کتاب تهران در این محل) در هیچ نمایشگاهی به عنوان سالن نمایشگاهی مورد استفاده قرار نگرفته، به سرعت آماده سازی و در عرض یکی دو ساعت، نظافت شد تا فعالان داخلی عرصه چاپ، از نبود فضای نمایشگاهی ناراضی نباشند.

غرفه قصرمانند یکی از حامیان اقتصادی نمایشگاه

این اتفاق در حالی رخ داد که 8 شرکت اسپانسر این نمایشگاه شامل شرکت صنایع خمیر و کاغذ، کاغذ پارس، چاپ و بسته بندی کرمانشاه، آسان پک، شرکت چاپ تک نگار، گروه صفری، سل پک و تهران پک، در سالن 38 که پیشتر به نام سالن آلمان شناخته می شد و در واقع بهترین سالن نمایشگاهی محل دائمی نمایشگاه های تهران است، فضاهای وسیعی در اختیار گرفتند و غرفه های بعضاً قصرمانند خود را بنا کردند.

هزینه 180 میلیونی تنها برای 4 روز حضور در نمایشگاه!

تنها در یک مورد سامان علی اکبری از شرکت کانون ایران نوین که غرفه آسان پک را طراحی و ساخته بود، به خبرنگاران گفت که برای ساخت این غرفه 337 متری، به ازاء هر مترمربع 450 هزار تومان از شرکت مزبور (آسان پک) دریافت نموده که رقم مجموع آن 151 میلیون و 650 هزار تومان می گردد. اگر به این عدد، اجاره بهای غرفه (متری 87 هزار و 500 تومان) را اضافه کنید، عدد 181 میلیون و 137 هزار و 500 تومان به دست می آید و نتیجتاً این سوال مطرح خواهد شد که چرا یک شرکت برای 4 روز حضور در یک نمایشگاه این میزان هزینه می نماید؟!

با اینکه اعتراض بعضی شرکت های متوسط و کوچکتر اما فعال حوزه چاپ و بسته بندی نسبت به مکان قرارگیری آنها در نمایشگاه سال جاری هنوز از سوی مسئولان ستاد برگزاری نمایشگاه، پاسخ قانع نماینده ای نیافته است، این مسئولان در آخرین ساعات روز خاتمهی این نمایشگاه (سه شنبه 9 مهر) از بعضی از همان شرکت ها که پیشتر اسامی آنها آمد (شامل اترک، کارتن سازی غرب کرمانشاه، آسان پک، صنایع کاغذ پارس، کاغذ صفر تا صد، پویا هنر نوین، نقش الماس و اختر شمال) تقدیر کردند و به این ترتیب پرونده نمایشگاه بیست و یکم چاپ و بسته بندی تهران البته با سوالات و ابهاماتی همچنان بی پاسخ، بسته شد.