هر نویسنده امضایی پای اثر خود دارد - مجله نماشو

در شروع این نشست، سمیه انصاری، مجری کارشناس، ضمن تأکید بر ضرورت پرداختن به قصه و زندگی اقشار مختلف جامعه و از جمله روحانیت که نقش مهمی در جامعه دارند به معرفی رمان تنی نوشته نرگس روزبهانی پرداخت.

در ادامه فائزه ریاضی، منتقد جلسه، در پاسخ به سوال مجری که اثر را چگونه دیده، بیان نمود با این رمان همذات پنداری داشته و از نقاط قوت کتاب به زبان و قلم اثر اشاره داشت و از دغدغه مندی نویسنده نسبت به چنین موضوعی احساس خرسندی کرد.

شخصیت پردازی اثر، موضوع بعدی بود که منتقد به آن اشاره نمود و اضافه نمود: نویسنده با ایجاد یک شخصیت پردازی و پرونده شخصیتی مفصل توانسته امکان کامل همذات پنداری را برای مخاطب به خوبی مهیا نموده و داستان را به خاتمه برساند.

وی با پرداختن به جنبه های ظاهری اثر نظیر لحن و زبان روان، داستان، دیالوگ ها، اصطلاحات طلبگی، درج به موقع آیات و فرازهای ادعیه در کلام شخصیت ها توضیح داد: چنین به نظر می رسد که نویسنده علاوه بر تجربه زیسته، توانسته داستان را بر اساس شناسنامه و پرونده شخصیتی پیش ببرد و علی رغم تکرار زیاد، فلش بک و رفتن به خاطرات گذشته، شخصیت ها مطابق روحیات و خلقیاتی که برایشان قائل بودیم (حتی در خاطرات هم همان گونه) خود را نمایش می دهند.

این منتقد ادبی سپس با اشاره به مثال هایی از دوران کودکی شخصیت های اصلی محمدحسین و عطا به این نکته تأکید داشت که نویسنده توانسته توصیف و تصویرسازی خوبی از شخصیت ها ارائه دهد.

در ادامه برنامه روزبهانی، نویسنده تنی، در گفت وگوی تصویری، در پاسخ به سوال مجری کارشناس جلسه، درباره اینکه آیا این شخصیت ها تجربه زیسته بوده یا حاصل تحقیق، بیان داشت: شخصیت ها طبق پرونده و شناسنامه پیش رفتند و من سعی می کردم با آن ها همذات پنداری کنم و برای هر شخصیت به مصادیق ذهنی و نمونه های شناختی نزدیک شوم.

وی با اشاره به شخصیت مامان عالیه بیان کرد: معتقدم اگر نویسنده خودش شخصیت را باور نداشته باشد برای مخاطب هم که از نویسنده یک پله بالاتر است، این شخصیت باورپذیر نخواهد بود. برای همین برای شخصیت مامان عالیه سعی کردم مصداق او را در اطرافم پیدا کنم.

ریاضی ضمن اشاره به آشنایی خودش با زیست طلبگی اشاره نمود: احساس می گردد در یک سوم سرانجامی اثر، بلوغ و تحول شخصیت هایی مانند محمدحسین، سربه راه شدن ضیا و حتی شهادت نورالله، سیر تکاملی این شخصیت ها نسبت به شخصیت پردازی در نیمه اولی و تقریبا دو سوم سرعت گرفته و با شیب تندتری اتفاق افتاده است.

این نویسنده با اشاره به ویژگی های قلم هر نویسنده گفت: هر نویسنده ای امضایی پای اثر خود دارد و خواننده باید به این موضوع توجه کند که تنی یک قصه خانوادگی است که تمرکزش روی یک شخصیت خاص نیست. اعتقادی به خست در دادن اطلاعات ندارم و دوست ندارم گره های داستانم دیر باز گردد و سعی نموده ام به مقدار کافی نشانه و ماجرا برای داستانم قرار دهم.

در ادامه این نشست که به طرح پرسش هایی از سوی حاضران اختصاص داشت یکی از حضار ضمن تحسین نویسنده برای تألیف چنین اثری با درونمایه زیست طلبگی بیان داشت: تعلیق داستان با وجود خرده ماجراها و تعدد پیرنگ در نیمه اثر کمرنگ شده و به همین دلیل انتظار و ذوق مخاطب برای ادامه داستان کم می گردد.

روزبهانی، نویسنده اثر، در شرح صحبت مطرح شده، اظهار کرد: در این خصوص باید به این نکته توجه کرد که آیا به مسئله اصلی که پیدا شدن عطاست تغافل شده یا نه و در ضمن غافلگیری سرانجام اثر اجازه نمی دهد از حرارت داستان کم گردد و ضربان قلب مخاطبی که به سرنوشت و خاتمه شخصیت های دیگر علاقه مند است تا پایان می زند.

گفتنی است کانون ادبی راوی گیلان از آذر ماه سال 99 فعالیت خود را شروع کرد. اعضای این کانون جمعی از بانوان استان گیلان بوده که نگارش رمان، داستان کوتاه، جستار، یادداشت نقد کتاب و برگزیده شدن در جشنواره های استانی و کشوری را در کارنامه فعالیت های خود دارند.