سلبریتی هادیده نشوند تمام می شوند - مجله نماشو

به گزارش گروه رسانه های خبرنگاران، فیلم مستند باشگاه شهرت به کارگردانی محمدحسن یادگاری که پس از موفقیت در جشنوار فیلم عمار این روزها به شبکه نمایش خانگی هم رسیده است، به واسطه پرداخت آسیب شناسانه به پدیده سلبریتی ها با استقبال مخاطبان روبرو شده است. به بهانه عملکرد سلبریتی های وطنی در اتفاقات اخیر با یادگاری، درباره فیلمش و موضوع آن به گفت وگو نشستیم .

از آنجا که در کارنامه کاری شما مستنداتی با موضوعات مالی، اجتماعی و حتی ورزشی دیده می گردد، چگونه به سوژه مستند باشگاه شهرت رسیدید و تصمیم گرفتید درباره سلبریتی ها مستند بسازید؟

قبل از هر چیز باید بگویم اگر نگاهی به کارنامه کاری من بیندازید متوجه این نکته می شوید که سراغ سوژه هایی برای ساخت مستندهایم می روم که در فرهنگ عامه جایگاهی داشته باشند و برای اقشار مختلف جامعه با هر سلیقه و جایگاهی جذاب باشد که به همین دلیل تا به امروز به موضوعاتی چون فوتبال، فرزندآوری، دنیای مد و مسائل مسکن پرداخته ام که مورد توجه مخاطبان قرار گرفته است و به همین دلیل، موضوع سلبریتی ها هم برای تمام مردم جالب توجه به نظر می آید. از سوی دیگر، مسأله محوری برای من در حوزه مستند در اولویت است و کوشش می کنم یک رویکرد محوری در تحلیل حوزه های فرهنگی هم داشته باشم، زیرا معتقدم برای فراوری مستند با موضوع فرهنگ، باید علم و دانش بیشتری نسبت به سایر حوزه ها داشته باشیم، چراکه در حوزه فرهنگ، پایه و مبنای کار بر پژوهش و تحقیق بنا شده است. در کارهای قبلی ام نیز به مسائلی چون فوتبال از نگاه فرهنگی پرداخته ام. بنده برای ساخت مستندهایم 3 اصل اساسی را همواره لحاظ می کنم و هر گاه درباره این 3 اصل به جمع بندی رسیدم، نسبت به ساخت اثر اقدام می کنم. اولین و شاید مهم ترین اصل، جذاب بودن سوژه مستند برای تمام طیف های مخاطبان است، دومین معیار هم تفکرات و اعتقادات خودم است و سومین اصل بحث مهم سرمایه گذار است. درباره این کار به این جمع بندی در هر سه مورد دست پیدا کردم، از این رو با جدیت و انگیزه بالا نسبت به فراوری مستند اقدام کردم .

مهم ترین ویژگی و وجه تمایز نوع پرداخت شما به سوژه سلبریتی در مستند باشگاه شهرت چه بوده است؟

به عنوان یک مستندساز سعی می کنم جلوتر از زمان حرکت کنم و برای این مسأله یک فیلمساز باید تمام پازل های قبلی سوژه را کنار هم بچیند و بتواند مسائل و موارد مطرح شده درباره سوژه را به صورت به روز شده برای مخاطبان به تصویر بکشد .

یکی از نکات جالب مستند شما بدون شک پرداختن مستند به سلبریتی های خارجی است؛ چرا شما برای این اثر سراغ سلبریتی های کشور نرفتید؟

با توجه به دلایلی که برای خیلی ها تعیین است، هنگام پیش فراوری کار به این نتیجه رسیدم که چاره ای ندارم جز اینکه سلبریتی های خارجی را دستمایه مستند قرار بدهم اما اتفاقی که این وسط رخ می دهد این است که مسائل و سوژه های مطرح شده به طور کلی درباره سلبریتی هاست و قابل تعمیم به موارد وطنی هم هست .

می توانید از این دلایل برای مان بگویید؟

متاسفانه از آنجا که قانون تعیینی درباره حمایت از فیلمسازی که به نقد اشخاص حقیقی یا حقوقی می پردازد در کشور وجود ندارد، ریسک فراوری اینچنین آثاری بالاست و از سوی دیگر بسیار قابل پیش بینی بود که اگر به سلبریتی های داخلی بپردازم، ضمن اینکه باید چند سال جواب پس بدهم، مستند را هم درگیر حاشیه ای بی ثمر می کردم که آنطور که باید و شاید حق مطلب را نسبت به مخاطب ادا نمی کرد .

با توجه به اینکه برای فراوری این مستند ساعت های متمادی نسبت به رفتارشناسی سلبریتی ها تحقیق و پژوهش نموده اید، مهم ترین تفاوت عملکرد سلبریتی های خارجی با نمونه های وطنی از نظر شما چیست؟

سلبریتی های خارجی به واسطه نوع قراردادهای حرفه ای و قواعد فرهنگی که برای شان لحاظ می گردد، خیلی کمتر پیش می آید به موضوعاتی ورود نمایند که اطلاعات و سررشته ای در آن ندارد. اگر هم این اتقاق رخ دهد، شک نکنید با یک برنامه ریزی خاص و راهنمایی شده این کار را انجام می دهند. در مجموع باید گفت سلبریتی های خارجی طوری به اتفاقات جامعه خود واکنش نشان می دهند که از نظر مخاطبان کاملا عقلانی و منطقی به نظر برسد، زیرا این افراد در کنار خود از بهترین و خبره ترین مشاوران رسانه ای بهره می برند. اما در این سو اغلب سلبریتی های وطنی ما کاملا احساسی، غریزه ای، شخصی و حتی می توان گفت بعضی مواقع بچگانه به مسائل پیرامون خود واکنش نشان می دهند که این واکنش ها از هیچ قاعده فرهنگی خاصی هم پیروی نمی نماید و در نتیجه شاهد واکنش های کاملا غیرمنطقی و احساسی در مواقع حساس جامعه از سوی سلبریتی های وطنی هستیم که متاسفانه در بعضی مواقع این واکنش ها هزینه بالایی بر مردم و کشور تحمیل می نماید که حتی امنیت مردم و کشور را هم تحت تاثیر قرار می دهد، در واقع با واژه امنیت بازی خطرناکی می نمایند، البته معتقدم بعضی مواقع این کار عمدی نیست و از ناآگاهی و نداشتن سواد رسانه ای نشأت می گیرد .

اما انگار در این باره اوضاع برای سلبریتی های خارجی متفاوت است.

دقیقا همین طور است، زیرا ما شاهدیم سلبریتی های خارجی به واسطه همان قواعد فرهنگی که پیش از این اشاره شد، بخوبی توجیه هستند که اگر حرف و واکنشی غیر از قواعد حرفه ای بزنند و نشان بدهند به طور کامل باید عواقب و مسؤولیت آن را بپذیرند و به همین خاطر خیلی کم پیش می آید که خود را وارد چنین چالشی نمایند اما متاسفانه سلبریتی های داخلی چون از هیچ قانون و قاعده ای پیروی نمی نمایند، خیلی راحت و بدون مطالعه و آگاهی با انتشار یک توئیت، امنیت ملی کشور را به خطر می اندازند و مسؤولیت رفتار و گفتار خود را نمی پذیرند و هیچ کسی هم نیست که اینها را بازخواست کند .

این مطالبی که گفتید کاملاً درست است اما درباره سلبریتی های خارجی هم شاهد آن هستیم چهره هایی چون رابرت دنیرو هر از گاهی با اظهارات خود خبرساز می شوند؛ آیا در این موارد هم این سلبریتی ها از قواعد خاصی پیروی می نمایند؟

نکته جالب اینجاست که برخلاف تصور مخاطبان عام، این موارد هم کاملا برنامه ریزی شده و بر اساس سیاست گذاری های اعمال شده انجام می گردد، زیرا سلبریتی های خارجی برای هر قدمی که بخواهند بردارند از مشورت مشاوران حرفه ای خود استفاده می نمایند، به عنوان مثال همین اعتراض های رابرت دنیرو، بازیگر مشهور هالیوود به ترامپ و سیاست های جنگ طلبانه اش، کاملا حساب شده و بر اساس پیشبرد اهداف حزبی در آمریکا انجام می گردد، زیرا رابرت دنیرو و هم حزبی هایش بخوبی پی برده اند هم اکنون بسیاری از مردم دنیا و همچنین آمریکا نفرت عجیبی از دونالد ترامپ و سیاست های دولت متبوعش دارند و سعی می نمایند از نفرت سراسری مردم از ترامپ نهایت استفاده را ببرند و محبوبیت بیشتری نزد مردم کسب نمایند .

جناب یادگاری! همان طور که می دانید طی چند روز اخیر عده انگشت شماری از سلبریتی ها به بهانه همدردی با مردم داغدار حادثه هواپیمایی اوکراین، کمپین تحریم جشنواره های هنری فجر و تلویزیون را در فضای مجازی به راه انداختند؛ فارغ از اینکه به اهداف شان در این کمپین دست پیدا نکردند، شما این مسأله را یک اتفاق سازمان دهی شده و مدون می دانید؟

به نظرم این کمپین تحریمی سازماندهی شده نبود؛ شاید عده ای معلوم الحال به بعضی سلبریتی ها خط بدهند برای انجام چنین کارهایی اما چون این رفتار از قواعد فرهنگی نشأت نمی گیرد، نمی توان اسم رفتار سازماندهی شده به آن داد، در واقع این وسط تنها شاهد سوءاستفاده از نبود سواد رسانه ای نزد سلبریتی ها بودیم که در مجموع با یک رفتار احساسی و دم دستی و حتی بدون تامل از سوی بعضی هنرمندان روبرو شدیم. در نهایت نیز این کمپین نه تنها با شکست روبرو شد، بلکه موجب تخریب بیشتر شخصیت این سلبریتی ها شد .

منبع:وطن امروز