ترمیم زخم و تشکیل کلویید - مجله نماشو

آیا تا به حال زخم هایی داشته اید که جای آنها هنگام بهبود بزرگ تر و برجسته تر از سطح پوست گردد؟ در اصطلاح عام به این برجستگی ها گوشت اضافه و در اصطلاح پزشکی کلویید گفته می گردد. دکتر سیدمسعود داودی، متخصص پوست و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله، کلویید را یک نوع اسکار یا جوشگاه می داند که به علت ترمیم زخم ایجاد می گردد و یک حالت برجسته و توپر نسبت به پوست اطرافش دارد به طوری که معمولا از نظر زیبایی مشکل ساز است. در ادامه مصاحبه با ایشان در این رابطه را می خوانید.

*آقای دکتر،کلویید یا گوشت اضافه چگونه تشکیل می گردد؟

گاهی هنگام ترمیم زخم بافت ترمیمی بیش از حد ساخته می گردد. در این بافت رشته های ارتجاعی و سلول های سازنده بافت همبندی تراکم زیاد و سلول های طبیعی پوست کمتر وجود دارند بنابراین کلوییدها از نظر خصوصیات بافتی به هیچ وجه شبیه پوست نیستند.

*چه کسانی مستعد ابتلا به کلویید هستند؟

بعضی از افراد استعداد ژنتیکی ابتلا به کلویید دارند و ترمیم پوستشان پس از اعمالی مثل برداشتن خال، جراحی، بریدگی و زخم به شکل کلویید است. حتی در مواردی ممکن است کلویید خود به خود و بدون این زخم در بدنشان ایجاد گردد. این نوع کلوییدها معمولا در پی ضربه های خیلی معمولی که حتی به زخم منجر نشده یا پس از خوب شدن ضایعات التهابی مانند آکنه های معمولی به وجود می آیند. علاوه بر زمینه های ژنتیکی، قسمت هایی از بدن استعداد بیشتری برای ساختن کلویید دارند تا آنجا که پزشکان هنگام جراحی در این قسمت ها به بیمار یادآوری می نمایند که ممکن است بعد از ترمیم زخم، گوشت اضافه ایجاد گردد.

*در کدام قسمت های بدن امکان کلوییدسازی بیشتر است؟

در قفسه سینه، قسمت فوقانی بازو، شانه و ناحیه پشت بین 2 کتف ساخته شدن کلویید بسیار شایع است اما به این معنا نیست که قسمت های دیگر بدن استعداد ساخت کلویید را ندارند. معمولا پزشکان وقتی قصد دارند خال یا ضایعه نه چندان مهمی را بردارند، ابتدا آنالیز می نمایند اگر در محل ضایعه کلویید ساخته گردد برای بیمار قابل قبول تر است یا همین ضایعه ای که در حال حاضر وجود دارد. اگر برداشتن ضایعه الزامی باشد، آن را برمی داریم و اگر احیانا کلویید هم ساخته گردد، مهم نیست.

*کلوییدها معمولا چقدر بزرگ می شوند؟

مقدار کلویید به ضایعه قبل از آن یا وسعت جراحی بستگی دارد؛ مثلا کلوییدی که با بهبود یک آکنه ایجاد می گردد، ممکن است در حد یک نخود یا فندق باشد ولی کسی که عمل جراحی قلب باز انجام داده و از بالای جناغ سینه تا پایین دنده هایش شکافته شده است، کلوییدی به شکل یک خط ممتد به ابعاد بزرگ تر دارد. حتی گاهی در بعضی افراد در پی سوراخ کردن گوش هم کلویید به مقدار یک نخود یا فندق در لاله گوش ایجاد می گردد.

*در ابتلا به کلویید نژاد چقدر مهم است؟ در ایران چقدر شایع است؟

در سیاه پوست ها کلویید بیشتر دیده می گردد. سفید پوستان اروپایی و آسیایی مانند ژاپنی ها و چینی ها هم کمتر استعداد ابتلا به کلویید را دارند. ما ایرانی ها حد وسط سیاه پوست ها و سفیدپوست ها هستیم. از طرفی آقایان بیشتر از خانم ها مستعد ابتلا هستند. مقدار ابتلای جوان ها به کلویید هم به علت قدرت بالای ترمیم پوست بیشتر از سالمندان است که این امر باعث ترمیم اغراق آمیز زخم یا ایجاد کلویید می گردد.

*برای برداشتن کلویید از چه درمان ها و روش هایی استفاده می گردد؟

معمولا با مصرف دارو می توان کلویید را درمان کرد اما باید به اینکه بدن بعضی افراد به طور ژنتیکی کلوییدساز است و ممکن است باوجود درمان کلوییدهایی که در حال حاضر وجود دارند، کلوییدهای نو دیگری در قسمت های مختلف بدن ساخته گردد، توجه کرد. گاهی هم باوجود تمام اقدام های درمانی در بعضی افراد باز کلویید رفع نمی گردد و حداکثر ممکن است مقداری از ضخامت آن کم گردد. رایج ترین درمان کلویید، استفاده از پمادهای کورتونی است. در کلوییدهایی که نو ایجاد شده اند، اگر درمان های موضعی طی چند ماه موثر واقع نشوند، می توان از تزریق آمپول های کورتون به داخل کلویید استفاده کرد. گاهی علاوه بر تزریق، از روش انجماد و فریز هم استفاده می گردد. در حال حاضر پانسمان های ویژه ای هم برای رفع کردن گوشت اضافه یا کلویید در بازار وجود دارد که مصرف مداوم و طولانی مدت آنها ممکن است باعث آب شدن و مسطح شدن کلویید گردد. راهکار آخر هم استفاده از لیزر است. اگر هیچ یک از این روش ها موثر نباشد می توان گوشت اضافه یا کلویید را با روش جراحی برداشت و زخم در حال ترمیم را در فازهای اولیه با کورتون ، تزریق یا پمادهای موضعی درمان کرد.

*اگر کلوییدها درمان نشوند مشکل خاصی ایجاد می گردد؟

گاهی خارش و سوزش دارند و گاهی هم در مناطقی پرمویی ایجاد می شوند که داخل آنها هم مو رشد نموده و هر چند وقت یک بار باعث زخم، ترشح و عفونت می شوند. گاهی کلوییدها از نظر ظاهری خوشایند نیستند اگر هیچ یک از این 3 مشکل وجود نداشته باشد، درمان آن ضروری نیست.

*بعد از درمان احتمال عود هست

نظر دکتر سیدمهدی موسوی زاده، فوق تخصص جراحی پلاستیک، عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی

سطح بافت کلویید از نظر رنگ، دانسیته و تراکم بافتی با بافت جوشگاهی اضافه فرق دارد. افتراق این دو ضایعه بر عهده پزشک است زیرا درمانشان کاملا با هم تفاوت دارد. آنچه اهمیت دارد این است که کلویید در کدام قسمت بدن ایجاد شده است. درمان این ضایعه بسیار سخت است به خصوص اگر در ناحیه جلوی استخوان جناغ، روی شانه ها و پشت ناحیه کتف باشد. در این صورت احتمال عود آن پس از درمان بسیار بالاست. به همین علت ابتدا سعی می گردد اگر بیمار فقط احساس درد و سوزش دارد، با درمان های نگهدارنده مانند مصرف داروهای موضعی یا تزریق دارو داخل ضایعه، آن را تا حد امکان کوچک کرد. گاهی کلویید در صورت، لاله گوش و... ایجاد می گردد و مشکل زیبایی برای فرد ایجاد می نماید یا در قسمت هایی از بدن وجود دارد که عملکرد ناحیه را دچار اختلال می نماید در این صورت باید آن را با جراحی برداریم. جراحی کلویید با سایر جراحی ها تفاوت دارد و نباید تمام ضایعه در یک مرحله برداشته گردد. باید حاشیه ای از کلویید را باقی گذاشت و در حین و بعد از عمل جراحی داروهایی را به آن ناحیه تزریق کرد. در مجموع درمان کلویید یکی از مسائل جراحی پلاستیک است زیرا احتمال عودش بسیار بالاست. درصد موفقیت عمل می تواند در حد قابل قبولی باشد ولی هرگز به حد ایده آل نخواهدرسید بنابراین افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به کلویید هستند، باید دقت نمایند تا قبل از هرگونه دستکاری یا جراحی در بدنشان با جراح پلاستیک مشاوره داشته باشند.

منبع: هفته نامه سلامت

/ج

منبع: راسخون